Ga zomaar eens een stukje schrijven. Gewoon om eens te kijken hoe dat nu werkt met een blog.
Als ik zomaar begin, dan zie ik mijn tekst onmiddellijk verschijnen in het uitgekauwde en beeldscherm-onvriendelijke font Times. New Roman of niet, het is een letter die het in een krant in het oude loodtijdperk prima deed, maar die sinds de invoering van fotografische zetsystemen zijn beste tijd heeft gehad. Natuurlijk, de letter is destijds in Fleetstreet bedacht, speciaal voor de krant wiens naam het font bij de introductie heeft meegekregen. Veel goed leesbare tekst op een zo klein mogelijke oppervlak, dat was de opdracht aan de ontwerper. Ruimte in de krant is bedoeld voor advertenties, daar leeft een uitgever tenslotte van.
Wel nu, dat is destijds goed gelukt. Toen in de loop der jaren de zet- en druktechnieken veranderden, werd de Times aangepast naar Times Roman en later naar Times New Roman en daar zit ik nu naar te staren. Times op een MacBook Pro. Hoe groot kan het contrast zijn.
Er bestaan ook fonts speciaal voor het beeldscherm ontworpen. Verdana is er zo één. En die zou ik hier nu zo graag zien. Gewoon een plezierig lettertje op het scherm dat gewoon rustig leest. Geen storende of overbodige fratsen, recht toe recht aan, maar net even sierlijker dan een Helvetica. Vele malen mooier dan die nachtmerrie aller typografen, de Comic Sans. Ik ben benieuwd hoe Ed Boogaards dat doet. Ed gebruikt een lekkere typewriter wat zijn blog een zekere eigenzinnigheid geeft die wel past bij zijn kuif.
Het lijkt er dus op dat ik nog wel wat zoekacties in dit medium zal moeten uitvoeren alvorens u geheel naar mijn zin te laten delen in mijn gedachtenspinsels. En dit zijn driehonderd woorden, precies zoals ik wilde. U hoort snel van mij.
Gerrit Riezebos vertelt ... 
Als één van de eerste ‘consumenten’ had ik een computer, ergens in 1994. Ding kon niks vergeleken met nu. Opstarten ging met een floppy, ja die grote zachte. Monochrome beeldscherm wat een groene kleur had. WordStar, dat was de ‘tekstverwerker’, DOS was het besturingssysteem. Nu weet ik waarom ik aan de bril ben. Bedankt meneer Gates.
Met WordStar kon je letters via de matrixprinter op kettingpapier laten zetten. Wat een uitkomst! Via een DOS commando. Ben blij dat ik het zo geleerd heb. Nu kan je dit op een Windows bak benaderen door “bureau-accessoires/Opdrachtpromt”. Wie doet dat nog? Ik, als ik wat ‘dieper’ wil.
De goeie ouwe tijd, daar heb je het over. Toen was ik ook gek van elk soort lettertype waar je uit kon kiezen. Je noemt er een aantal hier boven. Ik gebruik in elke uiting Verdana. Maar van iemand die op de grafische hoge school zit hoor ik dat dit lettertype uit den boze is in de drukwereld? Die zegt: op beeldscherm (dus mail/blog etc) is okee maar gedrukt kan niet! Je hebt gelijk dat WorldPress beter standaard Verdana kan gebruiken.
Als drukker heb jij hier vast het antwoord op Gerrit.
Verdana is speciaal voor het beeldscherm ontwikkeld. Leest daar ook prettig. Prettiger dan bijvoorbeeld Times, Arial of Helvetica. Om dan nog maar niet te spreken over gedrochten als Comic Sans. Calibri doet het op het scherm ook goed. Op papier moet je geen Verdana of Calibri gebruiken. Ik heb er geen goede uitleg voor, maar beeldschermletters op papier leveren een onrustig beeld op, terwijl de traditionele drukletters dat juist op het beeldscherm doen.
Elk font (lettertype) heeft een doel. In jouw uitingen op papier moet je bijv. geen Times gebruiken, maar zou een Futura of Gill Sans beter op zijn plaats zijn. Op de website is dan de Verdana weer prima. Wat dat betreft heeft jouw kennis op de GHS groot gelijk. ALs je advies nodig hebt, kun je bij hem prima terecht denk ik.